به نقل از «آخرین نیوز»

یادداشت| جایزه صلح برای ایجاد آشوب

تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۳۳۱۹۸

رضا گنجی کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی درباره اهدا جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، نوشت:

این بازی تکراری در اهداء جایزه و نشان به مخالفینِ جمهوری اسلامی، دیگر چندان به چشمِ مقامات و مردم ایران شگفت انگیز و دلبرانه نیست. گویا مقامات در غرب، یادداشت و یا فایلی از اقدامات و تصمیماتِ پیشین و پیشینیان شان در موضوع ایران ندارند و یا اگر دارند، مطالعه نمی کنند تا دچار تکرار در کنش هایشان نشوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بهارِ براندازان و مخالفینِ جمهوری اسلامی، به عهدِ اصلاح طلبان، آنگاه که شبانه روز جریانی سیاسی در داخل و خارج مشغول برنامه ریزی برای انقلابِ نرم و سخت بود، میلِ غرب در توان بخشی به براندازان بر این افتاده بود تا یک بانوی "بی مایه" ایرانی در امرِ "سیاست" را بعنوان "فخرِ ایران زمین" به اصلاح طلبان و برخی از ایرانیانِ تندرو بفروشد.

جماعتی با روسری و پیراهن سفید که آن را نمادِ تغییر مسالمت آمیز می خواندند برای استقبال از "شیرین عبادی" به فرودگاه رفته بودند و از او بعنوان نیروی "هدایتگرِ جدیدِ جنبشِ اصلاحات!" در ایران نام می بردند. آن جماعت که در بین شان افرادِ شاخصِ اصلاح طلب هم دیده می شدند، عبادی را ناجی احتمالی "تضعیفِ انحصارِ قدرتِ در اختیارِ حاکمیت" می دانستند.!

اقدام سیاسی اهداء کننده گان جایزه صلح نوبل به شیرین عبادی آنقدر نچسب و ناپخته بود که حتی رهبر اصلاحات و رئیس جمهور وقت، یعنی "خاتمی" را هم نتوانست قانع کند تا تبریکی بگوید یا به آن افتخار کند. خاتمی این جایزه را "بی اهمیت و بر اساس ملاک های سیاسی" خواند و در پاسخِ خبرنگاران که چرا واکنشی به این اتفاق مهم نشان نمی دهی گفت: " از دیدگاه من، جایزه صلح نوبل خیلی مهم نیست، البته جایزه ادبی آن مهم است، اما صلح مهم نیست."

محمد دادخواه، رئیسِ وقتِ کانونِ وکلای دادگستری تهران و از طرفدارانِ سرسخت عبادی، نسبت به این اظهارات خاتمی واکنش نشان می دهد و آن را نوعی حسادت می خواند. او می گوید: " اگر خودشان انتخاب شده بودند هم همین پاسخ را می دادند؟ ایشان (خاتمی) که سعی بسیار وافری می کردند در گفتگوی تمدن ها که خودشان نامزد جایزه صلح بشوند... "

رهبرانِ اصلاح طلب در خلوت به این موضوع کاملا معترف بودند که غرب با انتخاب شیرین عبادی برای دریافتِ این جایزه، علاوه بر سیاسی کاری، به شعورِ خودشان در شناختِ جامعه ایرانی هم توهین کردند. سوزناک تر برای جریانِ اصلاحات این بود که در آن زمان، کسانی در جبهه ی دگر اندیشان حضور داشتند که برای خوش رقصی و دلبری غرب همیشه "کوشا" تر و "جانفشان" تر از فردی چون شیرین عبادی پای کار بوده اند اما در لیستِ غرب برای دریافت این نشان قرار نداشتند.

هر چند شیرین عبادی سعی کرد تا مدتی با اظهاراتِ دو پهلو، کارفرمای این بازی را سفید نگه دارد اما نهادهای نظارتی در جمهوری اسلامی کاملا سوار بر این موضوع بودند و می دانستند که غرب با انتخابِ یک "زن" بدنبال برانگیختن احساساتِ طیف وسیع تری از جمعیتِ زنان در داخل ایران و خارج از ایران است و ...

حقیقتا" انتخابِ شیرین عبادی با هر انگیزه ای، یک گافِ شدید در "اتاقِ فکرهای براندازی" بود. عمرِ کارکردِ عبادی برای بازی "کثیف" غربی با ملتِ ایران خیلی طولانی نبود. شیرین عبادی خیلی زودتر از آنچه انتظار می رفت توسط کنشگران سیاسی ایرانی در داخل، حذف و به گوشه ای پرتاب شد. او امروزه نهایت کارکردش شرکت در بعضی از نشست های فرمایشی و مصاحبه با شبکه های برانداز و مخالفِ جمهوری اسلامی ایران است.

کسی در داخل وزنی برای این بانوی "بی سواد اما متوهم و پر ادعا" قائل نیست. نه عقلای اصلاح طلب او را به بازی می گیرند و عددی به حسابش می آورند و نه بی شک انتظارِ مهری از سوی اصولگرایان دارد. توده هم که سالهاست او را فراموش کرده است و وقعی به اظهارات توام با غیض و عصبانیت اش نمی نهد.

شیرین عبادی پرخاشگر و عصبی که روزی با مشت، به صورت شوهرش می کوبید و عینک را در صورتش خُرد می کرد، همان کسی که شما نمی توانید حتی چند عکس از ایشان در کنار خانواده اش بعنوان یک فعالِ حوزه زن و خانواده و کودک ولو نمایشی پیدا کنید، همان کسی که یک عکس نازیبا از او در جریده ای، روزها نظام فکری اش را بهم می ریزد و ... مطمئنا نمی تواند منتخبِ زنانِ پارسی در هیچ زمینه ای باشد. او ثابت کرد که عروسکی در دست دیگران و مترسکی برای "باغِ اروپا" است. مباد که بانوان نجیب و شریف و فهیم ایرانی بازیچه چنین فردِ حقیری شوند.

باورتان می شود که بعد از گذشت دو دهه، باز هم غرب همان خطایی را تکرار کرد و همان راهی را رفت که پیشتر آزموده بود؟ شاید بازی غرب در موضوع ایران را پیچیده تر از فهم ما بدانید، البته که این یافته شاید تا حدی درست باشد اما گاهی اوقات آنقدر حماقت غرب گل درشت است که تحلیل و درک اش نیاز به هوش بالایی هم ندارد.

واضح است که غرب بعد از شکستِ سخت اش در راه اندازی آشوب های پائیزِ سالِ قبل، هنوز حاضر به بالا بردن دست ها به نشانه تسلیم نیست. او حالا یک دشمن زخم خورده است که توانِ گرفتنِ انتقامِ شکست اش را هم ندارد.

اهداء جایزه به فردی چون "نرگس محمدی"، که همه ی کنشگری پرخاشگرانه اش در نمایشِ "ژستی برای سان سو چی" شدن خلاصه می شود، شاید در ظاهر و بنوعی، ایجاد انگیزه برای دگر کنشگرانِ زن و مرد در مواجه با حاکمیت، پیشبردِ پروژه ایران هراسی، تقویب جبهه ورشکسته ی براندازِ داخلی و خارجی، جلب رضایتِ کلان کارفرمایان در اینکه هنوز بازی تمام نشده است و ... باشد اما عریان ترین و صریح ترین تفسیر از این اقدامِ غرب می تواند این باشد که آنها باز هم بدنبال "تحقیرِ" ایرانیان با معرفی یک فردِ "فرومایه" ی دیگر بعنوان شاخص و نماد زنِ ایرانی اند.

تا به این لحظه، این انتخاب هم موجبِ حیرتِ طرفدارانِ سیاست های غربی در داخل کشور شده است و هم اسباب خوشحالی اصولگرایان در اینکه ته شاخصِ زنِ سیاسی آنها یک "کنشگرِ متوهمِ سیاسی" است.

کمیته صلح نوبل، دهه هاست که با انتخاب های شاز و سیاسی کاری در اعطای جوایز، ثابت کرده است که نهادی در دست قدرت ها در بازی با سرنوشتِ دیگر ملت هاست. اهدای جایزه به افرادی چون شیرین عبادی و نرگس محمدی، خود قوی ترین دلیل در اثبات این ادعاست که این کمیته تا چه حد از اهداف اولیه اش منحرف شده است.

آیا جهان آنقدر از زنانِ فرهیخته و "صلح جو" خالی شده است که افرادِ بی قدری چون "شیرین" و "نرگس" جایزه بگیر صلح نوبل اش شده اند؟

غرب این بازی را با این نیت شروع کرده است که در ادامه، فضا آنقدر تند شود که نرگس محمدی دست به اقدامی عجیب بزند تا آنها بر روی جسدش موج سواری کنند. زنده و رهای نرگس شاید خیلی بکارشان نیاید. همانقدر بی خاصیت، همانقدر "شیرین" عبادی.

منبع: آخرین نیوز

کلیدواژه: جمهوری اسلامی شیرین عبادی نرگس محمدی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۳۳۱۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اسکار آلمان برندگانش را شناخت/ «مردن» لولای ۲۰۲۴ را برد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از هالیوود ریپورتر، درامی درباره یک خانواده ناکارآمد با عنوان «مردن» ساخته ماتیاس گلاسنر برنده جایزه بهترین فیلم جوایز لولای ۲۰۲۴ آلمان شد.

«مردن» یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های منتقدان در جشنواره فیلم برلین امسال بود و گلاسنر موفق به کسب جایزه خرس نقره‌ای بهترین فیلمنامه شد. در این فیلم لارس آیدینگر در نقش یک رهبر ارکستر کلاسیک با خانواده‌ای بسیار به هم ریخته بازی می‌کند.

کورینا هارفوخ نیز برای بازی در این فیلم در نقش مادر تندزبان و خونسرد آیدینگر، جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. هانس اووه باویر، همبازی او در این فیلم نیز عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را گرفت. «مردن» همچنین جایزه لولا را برای بهترین موسیقی فیلم برای آهنگساز لورنز دانگل دریافت کرد.

عایشه پولات جایزه لولای بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه را برای فیلم «در نقطه کور» که فیلمی مهیج از ترکیه امروز است، از آن خود کرد. این فیلم که سال پیش در بخش برخوردهای برلیناله به نمایش درآمد، برنده جایزه برتر جشنواره فیلم اولدنبورگ که از سینمای مستقل آلمان تجلیل می‌کند، شد. این فیلم درباره یک گروه فیلمسازی آلمانی است که در یک روستای کردنشین دورافتاده ترکیه فیلمی مستند می‌سازند و شاهد اتفاق‌های مرموزی می‌شوند و در یک توطئه شوم گیر می‌افتند. این فیلم همچنین عنوان سوم بهترین فیلم لولا را از آن خود کرد و لولای برنز را دریافت کرد.

سیمون مورزه لولای بهترین بازیگر مرد نقش اول را برای بازی در فیلم «روباه» به کارگردانی آدریان گوگینگر برد. داستان این فیلم در جنگ جهانی دوم می‌گذرد و سرباز جوان آلمانی را به تصویر می‌کشد که یک توله روباه زخمی را نجات می‌دهد و با خود به فرانسه اشغالی می‌برد. این فیلم که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده نایب قهرمان بهترین فیلم لولا شد و لولای نقره را نیز از آن خود کرد.

جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن به ادل نویهاوزر برای بازی در «۱۵ سال» تعلق گرفت که دنباله کریس کراوس از دارم «چهار دقیقه» او در سال ۲۰۰۶ است و هانا هرتس‌اشپرونگ و کریستین فریدل بازیگران «منطقه مورد علاقه» در آن بازی کرده‌اند.

فیلم علمی تخیلی تجربی «تئوری جهانی» ساخته تیم کروگر که یک درام سیاه و سفید درباره جهان چندگانه است، برنده بزرگ بخش‌های فنی شد و لولای بهترین فیلمبرداری (برای رولاند استوپریچ)، بهترین جلوه‌های ویژه (کارلم صالح، آدریان مه‌یر)، بهترین طراحی صحنه و لباس (برای کوسیما ولنسر و آنیکا کلات) را برد. این فیلم سال پیش در ونیز به نمایش درآمد و برنده جایزه منتقدان مستقل ونیز شد.

بازآفرینی فیلم زندگینامه‌ای «دختری که می‌شناسی حقیقی است» از دنیای موسیقی پاپ دهه ۱۹۸۰ برنده لولا برای بهترین طراحی لباس و بهترین آرایش چهره و مو شد.

جایزه بهترین مستند به «هفت زمستان در تهران» به کارگردانی استفی نیدرزول رسید. این فیلم جایزه بهترین تدوین را هم برد.

جوایز فیلم آلمان علاوه بر اینکه برترین جایزه سینمای آلمان است، هر سال حدود ۳.۲۵ میلیون دلار (۳ میلیون یورو) جایزه نقدی به برندگان و نامزدها برای تامین مالی پروژه‌های آینده اهدا می‌کند.

هانا شایگولا، اسطوره ۸۰ ساله سینمای آلمان هم جایزه لولای افتخاری برای یک عمر دستاورد هنری را دریافت کرد.

کد خبر 6097022